znacznej zawartości węglanu wapnia. Po wyschnięciu stwardniał na tyle, że następna porcja osadu nie zaburzyła rzeźby jego powierzchni. Wśród różnorodnych tropów przetrwał także trop trzech istot ludzkich (ryc.<br>17.6). Porównanie pokroju odcisku stóp sprzed 3,8 Ma ze śladami pozostawionymi przez dzisiejszych ludzi nie wykazało istotnych różnic, poza rozmiarami. Co więcej, stąpanie jednego z osobników po śladach innego wskazuje na dość wysoki poziom rozwoju intelektualnego tych naszych odległych przodków. Wyprostowana postawa nie pozostawia wątpliwości, że był to już człowiek (w taksonomicznym, rzecz jasna, sensie). Czyżby więc człowiek pojawił się już wówczas w ostatecznej postaci? Przeczą temu znaleziska <br>&lt;page nr=429&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>kostne. Szkielet Australopithecus afarensis