Kaźmierz, niczym wielki dyrygent, postanowił odbyć próbę sceny, do<br>której musiało niebawem dojść. Ubrany już w swój odświętny granatowy<br>garnitur, z kapeluszem w ręku zdecydowanym krokiem przeszedł na<br>sąsiednie podwórze. Nie zdążył nawet zapukać w okno domu Kargula, a ten<br>już stanął w drzwiach, jakby tkwił za nim, oczekując wezwania. Czekało<br>ich wspólne zadanie, choć każdy miał wystąpić w innej roli.<br> Ogromny, zwalisty Kargul patrzy teraz w dół na twarz Kaźmierza,<br>oczekując ostatnich instrukcji. Nieraz już omawiali szczegóły, ale<br>Pawlak chce mieć absolutną pewność, że jakiś nieopatrzny krok sąsiada<br>nie utrudni sytuacji.<br> Muska wąsy, rozgląda się naokoło, jakby sprawdzał, czy wszystkie