Ręce mi opadają. Coraz trudniej jest znaleźć mi argumenty. Właściwie to nigdy nie rozmawiałam z narkomanem (jedynie z ludźmi palącymi trawkę), ani też z nosicielem wirusa HIV. Moi przyjaciele twierdzą, że mam zbyt łagodny charakter aby stawić czoło takiemu zadaniu. Wiem jednak, że chcę pracować z narkomanami, chcę im pomagać. Czuję, że to jest moje powołanie.<br>&lt;au&gt;J.E.&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br>Też studiowałam kiedyś resocjalizację i wcale nie uważam się za "pokutnika". Pamiętam jednak, że i moi znajomi wypowiadali podobne uwagi. Być może nie rozumieli o co w tym wszystkim chodzi, tak naprawdę nic na temat takich studiów nie wiedzieli. Dla mnie jednak było