wniosek o jego zawarcie, wypełniony przez klienta. Wniosek podpisywał także współpracownik, pośredniczący w zawieraniu umowy. Klient płacił składkę w markach. Wkrótce, pocztą, otrzymywał polisę. (Metody działania i zdobywania klientów i brokerów opisałam w "Polityce" nr 52 z 1992 r.). Współpracownikiem Fortuny można było zostać automatycznie, wpłacając składkę w wysokości 1800 DM. Współpracowników szkolono, zwykle za granicą. Poznawali statut i zasady ubezpieczeń. Otrzymywali materiały - schematy prowadzenia skutecznych rozmów z klientem oraz wnioski in blanco na zawarcie ubezpieczenia. Na zakończenie szkolenia wręczano im tzw. teczki współpracownika, a także prezenty, zegarki, pióra wieczne. Współpracownik otrzymywał prowizję za każdą zwerbowaną osobę. Zwerbowany mógł też werbować