Po diabła takie sztosy - powiedział Chaim - zapominasz, że już jesteś po pięć dziesiątce.<br>- Ale ja mam nosa, człowieku, co? Od razu zwąchałem, że to szpicelek.<br>- A baczki miał? - Ech, baczki! Nie zawsze i nie każdy szpicel baczki musi mieć.<br>- Ja ci powiem. Wiesz, kto to był? - spytał Chaim. - No? - Znak... - Diabli tam znak. Taki sobie ptak.<br>- Po co ptak? - Przysiadł szukać perły w jęczmiennej plewie - odparł ksiądz.<br>- Osobliwa filozofia. Ale pokaż no, b racie, tętno.<br>Chaim przystawił kciuk do pulsu księdza.<br>Plebania księdza Bańczyckiego stała pod lipami, na kamiennych szerokich podwalinach.<br>Zmarznięty liść zsypał się na gonty, zatarasował kosze.<br>Na podwórzu zwalony