to, czy autor wpisał daną informację do didaskaliów, czy do tekstu głównego - przy lekturze te niuanse są mało uchwytne.<br>W Horsztyńskim didaskalia zapisywane u początku scen są bardzo lakoniczne, więcej informacji pojawia się w tekście głównym, w miejscach, gdy rekwizyty stają się istotne dla akcji. Oto akt I, scena II. Didaskalia u wstępu: Skromny pokój szlachecki w domu Horsztyńskiego. Tyle tylko. I nic tego obrazu bliżej nie określa, konkretyzuje się on w pamięci niemal dowolnie wypełniony przez wyobraźnię czytelnika. Pod koniec sceny wtrącone są jeszcze w rozmowie słowa, że Salomea zostawia Księdzu zapaloną "latarnię" - lampa była więc na scenie. Wyobraźni czytelnika