potomnych, który nie tak dawno czytałem. <br>I oto dzisiaj stoję tu w Monachium na placu Wittelsbacher z Niemcami, tymi których znam i tymi których nie znam, ale mam dla nich także wiele szacunku za ich troskę o przyszłość, za to, że występują przeciwko niebezpieczeństwu, które oplata brunatną pajęczyną ich kraj. Dlatego ze wzruszeniem witam się z kolegami i przyjaciółmi, którzy mają za sobą po wiele lat hitlerowskich więzień i kacetów, a dzisiaj sterani życiem nie szczędzą sił, aby nie dopuścić do powtórki wydarzeń, które kiedyś stały się ich osobistym losem i losem wielu innych ludzi - a nawet całych narodów. <br>Dlatego także z