przebywał tymczasem w Gibeah, gdzie zbudował sobie na niedostępnej skale potężną warownię. Samuel właściwie go zdetronizował i uprzedził bez ogródek, iż Jahwe obierze sobie innego króla. Opuszczony przez kapłanów i część wiernego im społeczeństwa, na każdym kroku odczuwał swoje osamotnienie. Wszędzie wietrzył spiski i wrogie poczynania kierowane ręką nieubłaganego arcykapłana. Dni i noce spędzał na rozpamiętywaniu swojej krzywdy i do tego stopnia potargał sobie nerwy, że coraz częściej miewał chwile melancholii. Widząc jego oczy ponure i zdrętwiałe od bezsenności, w których przyczaił się jakby obłęd, najwierniejsi nawet ludzie ze służby pałacowej doszli do przekonania, że duch Pański go odstąpił, że opanowały go złe