całkowicie wolny wieczór.<br>- Nie gniewasz się na mnie?!<br>- Ojciec jest trepem więc wiem jak jest. Spokojnie Wiesiek, porozmawiaj ze swoim dowódcą aby dał ci przepustkę na jutro wieczorem. <br>- Dobrze. Porozmawiam. Jutro do ciebie zadzwonię. Muszę już iść bo zaraz zaczyna się odprawa warty.<br>- Będę czekała na telefon.<br>- Dobrze. Do usłyszenia.<br>- Do usłyszenia. Odłożyłem słuchawkę i pobiegłem czym prędzej na dywizjon aby przygotować się do odprawy warty. Wprawdzie cała ta sytuacja związana z wpakowaniem mnie na niezaplanowaną służbę mocno zepsuła mi humor i nadszarpnęła nerwy ale cieszyłem się, że zdołałem powiadomić Elizę o tym, że nie przyjdę na spotkanie zanim wyszła z domu