ty? Jak długo tam zostaniesz?<br>- Jak długo babcia pozwoli. Dobrze mi tu.<br>- Ja... hm, Aurelio. Potrzebujesz może pieniędzy?<br>- Nie, raczej nie.<br>- Tak. No, ale chyba nie zamierzasz zostać tam na zawsze?<br>- Nie wiem, tato. Może.<br>- Wiesz co?<br>- Co?<br>- Nie, nic właściwie. Zadzwonisz do mnie jeszcze?<br>- Tak. Na pewno. Dobranoc, tato.<br>- Dobranoc. Na przykład jutro?<br>- Dobrze, jutro. To pa.<br><br>1.<br><br>- Tyle już się prania nagromadziło - stwierdziła babcia - a ja piorę zawsze w środy. Orelka, nie mam dla ciebie czasu. Idź sobie, polataj. A jak nie, to możesz mi pomóc.<br>- No, to ci już pomogę, babciu - zaśmiała się Aurelia, która była od samego