łap strażników. Gdybyś służył Sudiejkinowi, nie ścigano by cię kulami po ucieczce".<br>Odpowiedzi Degajewa nie pozostawiły jednak w końcu żadnej wątpliwości. I już nie było żadnych pytań. I Degajew spokojnym głosem rozpoczął monolog:<br>- Moja zdrada zaczęła się w Odessie. Gdy aresztowany znalazłem się w celi, pojawił się tam nagle Sudiejkin. Dobroduszny, pachnący dobrym tytoniem i dobrą wodą kolońską, współczuł mi niezmiernie, że taki wybitnie inteligentny człowiek jak ja musi dusić się w tej celi, w piekle bezczynności. "A potem - mówił - zesłanie, katorga, może śmierć. A ja proponuję..." Straszył i kusił. Po kilku odwiedzinach, widząc, że nic nie wskóra, zmienił metodę. I