a największe, najstarsze zaliczamy do pomników przyrody. Żywot takich domów z modrzewia, sięgał i dwustu lat. Znacznie szybciej niszczały belki sosny czy jodły, drążone przez korniki i robactwo. <br>Kształt budynku zależał od liczby pomieszczeń i ich usytuowania. Najstarsze domy były jednoizbowe.<br>&lt;page nr=96&gt;<br> Poświadczają to badania archeologiczne. Budowano je na planie kwadratu. Dopiero później wprowadzono sień, przedłużając ścianę licową, z wejściem zazwyczaj od szczytowej, węższej ściany domu. Zwarta konstrukcja z czasem ulegała poszerzeniu, rosnąca zamożność kmieci powodowała potrzebę budowy komory, początkowo rozmieszczonej równolegle do izby, alkierzyka, a później także drugiej izby, nazywanej białą bądź świetlicą. Dom, w którym początkowo przeważał wymiar pionowy, poszerzał