Widzę statki wychodzące z San Francisco. Widzę samoloty, słyszę życie przykładając ucho do gasnącego radia. Sam jednak jestem martwy. Tkwię w rzeczywistości jak owad zatopiony w bursztynie. Jacht nie płynący nie jest jachtem, jest wrakiem. Żeglarz zamarły w bezruchu jest żywym trupkiem. Statki, przelatujące samoloty - wszystko przesuwa się na północ. Dryfujemy w dół...<br> Trzeci dzień bez wiatru. Ciepło. Cofam wszystko, co powiedziałem w ciągu tych trzech, chyba najstraszliwszych w całej eskapadzie, dni. Cofam zwłaszcza wszystkie niecenzuralne słowa, obelgi rzucane na ocean, bogów, ludzi, samego siebie. Pamiętam, że ja sam, "Nord III", nasza eskapada jest tylko ziarnem piasku wobec zawiłych spraw świata