miłości do mnie i zdrowia jej rozumu mam zdobyć rzeczywistą władzę - ja, złamany starzec na schyłku dni swoich!<br> MISTRZ I DER ZIPFEL<br> wskazując na ekran, na którym powoli występuje obraz olbrzymiej głowy Fizdejki w fantastycznej koronie, rzucony przez magiczną latarnię<br>Patrz tam!!!<br><br>&lt;page nr=264&gt;<br><br> FIZDEJKO<br>Latarnia magiczna! I tego mi nie oszczędzili. Dziecinnieję zupełnie. I boję się, boję okropnie, mimo iż wiem, że macie tu gdzieś ukryty reflektor.<br> Wstaje z klęczek<br>Ale ja też muszę wreszcie zjeść kolację. Chodźmy, państwo.<br> MISTRZ<br>Ja zostanę tu z Janulką i wszczepię w jej psychiczny kościotrup jad tajemnic najgorszych. Pewna doza zła, zwykłego łotrowskiego zła, nie da