Typ tekstu: Rozmowa bezpośrednia
Tytuł: Rozmowa o rodzinie
Rok powstania: 2001
Tytuł: Rozmowa o rodzinie
Rok powstania: 2001
no dobrze, ale chciałbym się chyba położyć. Ja mówię, dobrze, połóż się. I coś, wie pani, i ja to mam jakiś, wie pani...
Przeczucie w sobie.
Przeczucie.
Tak.
Coś zaczęłam drżeć po prostu z niepokoju. On się położył, ja chwilę się pokręciłam,/ przyleciałam do niego, widzę, że jest prawie nieprzytomny. Dzwonię po pogotowie. Pogotowie przyjechało, już nie żył. Więc, wie pani, przeżycie moje było straszne.
To był jedynak?
Jedynak. Ja już jestem inna i byłam inna, wie pani. Ja już wiedziałam, że ja już, powiedziałam, nie mam po co żyć. Mąż mój umarł przed tym i potem on.
Czyli straciła pani
Przeczucie w sobie.
Przeczucie.
Tak.
Coś zaczęłam drżeć po prostu z niepokoju. On się położył, ja chwilę się pokręciłam,/ przyleciałam do niego, widzę, że jest prawie nieprzytomny. Dzwonię po pogotowie. Pogotowie przyjechało, już nie żył. Więc, wie pani, przeżycie moje było straszne.
To był jedynak?
Jedynak. Ja już jestem inna i byłam inna, wie pani. Ja już wiedziałam, że ja już, powiedziałam, nie mam po co żyć. Mąż mój umarł przed tym i potem on.
Czyli straciła pani
no dobrze, ale chciałbym się chyba położyć.<pause> Ja mówię, dobrze, połóż się. I coś, wie pani, i ja to mam jakiś, wie pani... </><br><who2>Przeczucie w sobie. </><br><who1>Przeczucie. </><br><who2>Tak. </><br><who1>Coś zaczęłam drżeć po prostu z niepokoju. On się położył, ja chwilę się pokręciłam,/ przyleciałam do niego, widzę, że jest prawie nieprzytomny. Dzwonię po pogotowie. Pogotowie przyjechało, już nie żył.<pause> Więc, wie pani, <vocal desc="sigh"> przeżycie moje było straszne. </><br><who2>To był jedynak? </><br><who1>Jedynak. Ja już jestem inna i byłam inna, wie pani. Ja już wiedziałam, że ja już, powiedziałam, nie mam po co żyć. Mąż mój umarł przed tym i potem on. </><br><who2>Czyli straciła pani
