tym miejscu nasz poeta okazuje się poprzednikiem Ajschylosa, który w swych Persach podjął podobny wątek, tak dramatyczny w scenie z Atosą, matką Dariusza.<br>Ta pieśń, żywa i pełna dramatycznego napięcia, nie przedstawia wydarzeń zgodnie z ich następstwem czasowym, lecz często zmienia czas i miejsce ich przebiegu. Raz są to góry Edomu, z których zstępuje Jahwe, innym razem przenosi akcję do rezydencji Sysery. Opisuje dni upadku i udręki, a potem przedstawia zastępy śpieszące do boju i zaraz wprowadza czytelnika w zgiełk i tumult bitwy. Nie jest to więc obiektywne sprawozdanie, lecz impresje człowieka, który zapewne był nie tylko zewnętrznym świadkiem, ale sam