uznać za wygłoszone przez Izajasza, a za ich tło posłużyły prawdopodobnie wypadki 70 r. p.n.e. Jednak i tutaj mogą się znajdować fragmenty późniejsze. Na przykład tłem rozdziału trzydziestego czwartego zdaje się być sytuacja, mogąca mieć miejsce najwcześniej w okresie niewoli babilońskiej. Rozdział ten bowiem tchnie gwałtowną nienawiścią do Edomu i jego mieszkańców i żywo przypomina fragment Iz 63, 1-6, wyrażający również całą gorycz i niechęć wobec Edomitów, spowodowaną ich wtargnięciem do Judei oraz ich okrucieństwem wobec mieszkańców w czasach niewoli. Natomiast rozdział trzydziesty piąty zapowiada pociechę i powrót Judejczyków do własnego kraju, czym przypomina Deutero-Izajasza. Toteż niektórzy