przypisywanym Biernatowi, przełożonym prawdopodobnie z czeskiego tekstu Mikulá&#154;a Konáča, a imitującym Lukiana z Samosat (II w. n.e.) Dialogu Palinura z Karonem. Karon (Charon), mitologiczny przewoźnik, który ze świata żywych do Hadesu tyle dusz ludzkich przewiózł, że zna prawdy przed innymi ukryte, przekonuje Palinura, który kiedyś był sternikiem Eneasza, że nie ma co zazdrościć możnym i bogatym:<br><br>&lt;q&gt;Wieleś o panoch powiedział,<br>Jako by w ich radzie siedział,<br>A toć nie są tacy błodzy,<br>Jako o nich dzierżą mnodzy.<br>Azaż nie wiesz, iż w sytości<br>Bywa dosyć mierzioności,<br>A i rozkosz ustawiczna<br>Nie może być zawżdy wdzięczna?<br>O, nędzneż takich