stosunku do miejscowych marksistów, oskarżających mnie o brak "wykrystalizowania", bo poza tym treść numeru była skrajnie lewicowa. Cenzura dała się zwodzić przez krótki czas, następne numery "Barykad" uległy konfiskacie (za jeden dostałem rok, za drugi dwa lata, zawieszone w apelacji); ortodoksi zaś odezwali się w jednodniówce, ostro zmywając mi głowę. "Eros i Psyche? - dziwił się anonimowy, choć znany mi dobrze autor - I cóż ta para ma do roboty na barykadach?".<br>Relacje z naszego alkoholizmu były jednak mocno przesadzone. Michalski wpadł w nałóg, który po roku doprowadził go do samobójczej śmierci, w końcowym stadium istnienia "wspólnego pokoju", gdy ja bywałem w nim