się wolności. Różnica polega głównie na tym, że w Korei jeden dyktator obalał drugiego i zajmował jego miejsce, podczas gdy w Indonezji od ponad 30 lat rządzi ten sam Suharto. Władcy są rozgoryczeni niewdzięcznością mas, ale historia się nad nimi nie ulituje: okaże się bowiem, że demokracja nie jest wymysłem Europejczyków, ale uniwersalną potrzebą każdego rozwijającego się narodu i wcale nie zagraża wzrostowi gospodarczemu, ale go stabilizuje.<br><br> Kryzys w dalekiej Azji przyspieszył zmiany polityczne, które i tak - chociaż może później - musiałyby nadejść. To ciekawy materiał do rozmyślań dla filozofów, którzy sądzą, że socjalizm realny mógłby trwać, gdyby tylko był trochę bardziej