wyjechać do Niemiec. Tam także zajmował się handlem: najpierw drobnym, potem grubszym. Jako osoba usunięta z pracy z powodów politycznych miał nawet szansę na otrzymanie azylu, ale nie starał się o to; do robienia interesów wystarczyło mu prawo stałego pobytu, dzięki któremu mógł jeździć bez przeszkód do paru krajów zachodniej Europy. Toteż kiedy w 1992 roku powrócił na stałe do kraju, spostrzegł, że jest to idealne miejsce na robienie dużych i szybkich interesów.<br>Na wszelki wypadek część pieniędzy pozostawił w niemieckim banku. Przywiezione pięćdziesiąt tysięcy marek zainwestował w handel piwem, po dwóch latach przerzucił się na chemię gospodarczą, środki czystości i