Na jak długo? <br>- Na razie na trzy lata. . <br>Pokiwał w odpowiedzi głową. <br>- Pomoże nam pan? <br>Nie odzywał się długo. <br>- Za stary już jestem. <br>- Będzie pan miał pomocników, ale chodzi o to, żeby ktoś był, kto włoży w tę cegielnię serce. Pan. I ja. <br>Znowu się nie odezwał, ale tym razem Ewelina wyczuła, że to milczenie oznacza zgodę. <br>Przez następne dni niemal od rana do wieczora Ewelina przesiadywała w cegielni, a raczej w miejscu, które kiedyś było cegielnią i miało się nią stać od nowa. Towarzyszył jej Ludwig Duda. Zrobili dokładny przegląd maszyn. Do wymiany był główny transporter, paleniska pieca, obudowa suszarni