elektrycznego i magnetycznego. Ponieważ dostatecznie daleko od dipola wytwarzającego falę linie pola elektrycznego będą miały kierunek ruchu ładunków, a magnetyczne obejmują je w postaci koncentrycznych okręgów, widzimy, że kierunki pola elektrycznego i magnetycznego są wszędzie do siebie wzajemnie prostopadłe. Będą one również prostopadłe do kierunku, w którym rozchodzi się fala. Fala elektromagnetyczna jest falą poprzeczną (rys. 3.24). Prędkość rozchodzenia się tej fali ma w próżni zawsze tę samą wartość i nazywamy ją prędkością światła.<br>Musimy się jeszcze zastanowić, jak pobudzić do ruchu periodycznego ładunki elektryczne. Możemy to zrobić w obwodzie elektrycznym złożonym z kondensatora i wielozwojowej cewki (rys. 3.25a