Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
klasycystyczna tragedia – jak pisał W. Hahn – ale dzieło zmącone wpływami nowoczesnego dramatu. Z jednego zwłaszcza względu warte jest ono przypomnienia: wszak wespół z dojrzałymi przekładami tragedii Alfieriego i Crébillona, młodzieńcze tragedie Felińskiego stanowią swoistą ramę gatunkową tej twórczości, w której centrum jaśnieje największe osiągnięcie epoki – Barbara Radziwiłłówna.
Feliński źle oceniał swoje „dziecinne ramoty". Zniszczył je podczas pobytu w Warszawie, która się okazała jego „uniwersytetem". Po latach wyzna: „Kiedym miał sposobność bliżej poznać najlepszych wówczas naszych pisarzów i znawców i kiedym się usposobił lepiej rozumieć i czuć obce dzieła, przekonałem się, jak daleko jeszcze polska literatura
Feliński źle oceniał swoje „dziecinne ramoty". Zniszczył je podczas pobytu w Warszawie, która się okazała jego „uniwersytetem". Po latach wyzna: „Kiedym miał sposobność bliżej poznać najlepszych wówczas naszych pisarzów i znawców i kiedym się usposobił lepiej rozumieć i czuć obce dzieła, przekonałem się, jak daleko jeszcze polska literatura
klasycystyczna tragedia – jak pisał W. Hahn – ale dzieło zmącone wpływami nowoczesnego dramatu. Z jednego zwłaszcza względu warte jest ono przypomnienia: wszak wespół z dojrzałymi przekładami tragedii Alfieriego i Crébillona, młodzieńcze tragedie Felińskiego stanowią swoistą ramę gatunkową tej twórczości, w której centrum jaśnieje największe osiągnięcie epoki – Barbara Radziwiłłówna.<br> Feliński źle oceniał swoje „dziecinne ramoty". Zniszczył je podczas pobytu w Warszawie, która się okazała jego „uniwersytetem". Po latach wyzna: „Kiedym miał sposobność bliżej poznać najlepszych wówczas naszych pisarzów i znawców i kiedym się usposobił lepiej rozumieć i czuć obce dzieła, przekonałem się, jak daleko jeszcze polska literatura
