nie chce poety za zięcia. Pociesza się więc szybko drugą, Józefą Omiecińską, „kijowianeczką, panienką przyjemną, skromną, charakteru najłagodniejszego, humoru jednostajnego" (do Wyszkowskiego 28 marca 1800). Żeni się i z dochodów klepackich urządza Osowę. Sytuacja powoli się stabilizuje. Jan Tarnowski po ślubie z podkomorzanką Strojnowską osiada w niedalekim Horochowie, gdzie Feliński jeździ po nowiny, książki i dzienniki. Rodzi się syn, Tomasz, potem córka Helena. W 1805 roku dotyka go boleśnie utrata ukochanej siostry-poetki, Emilii, którą „Dziennik Wileński" żegna ustępem z jej przekładu Cyrce Rousseau. Dwa lata później umiera nieszczęśliwie w niej zakochany przyjaciel-poeta Franciszek Wiśniowski. „Ogród i