powinien zależeć w istotny sposób od kinematyki podziału energii między produkty rozpadu. Należałoby zatem oczekiwać, że wykres zależności <br>&lt;gap&gt; od energii elektronu E( powinien być linią prostą, przecinającą oś poziomą w punkcie E(=E0$;. Wykres ten nosi nazwę wykresu Kurie i może być otrzymany na podstawie danych eksperymentalnych i znajomości funkcji &lt;name type="person"&gt;Fermiego&lt;/&gt;. Rysunek 5.18 przedstawia taki wykres. Istotnie, punkty dobrze układają się na prostej, co potwierdza zasadność bardzo uproszczonego rozumowania, przedstawionego powyżej. <br>Zaletami posługiwania się wykresami Kurie są: - Łatwość znajdowania wartości E0$; z ekstrapolacji prostej do obszaru, gdzie mierzone intensywności są tak małe, że dokładność ich pomiaru jest niewystarczająca. - W przypadku