podważył koncepcję "państwa związków osobowych". Ponadto badania Michaela Gockela, do których Schulze nawiązał, podważyły interpretację danin wolnej ludności na rzecz skarbu królewskiego jako rzekomego czynszu za ziemię i dostarczyły ważkich argumentów przemawiających za publiczną genezą tych ciężarów. Niemal równocześnie Heike Grahn-Hoek wykazała, że w VI w. nie było u Franków prawnostatusowego przedziału między możnymi a ogółem wolnych współplemieńców. Wreszcie Johannes Schmitt w dysertacji, która początkowo zamierzona była jako replika na książkę M(ller-Mertensa, przeprowadził systematyczny przegląd informacji o ludziach wolnych (liberi, ingenui, franci) w źródłach karolińskich nie znajdując ani jednej wzmianki, o której można by twierdzić, że dotyczyła "wolnych