Typ tekstu: Książka
Autor: Skrzypczak Ewa, Szafliński Zygmunt
Tytuł: Wstęp do fizyki jądra
Rok: 1994
Autor: Skrzypczak Ewa, Szafliński Zygmunt
Tytuł: Wstęp do fizyki jądra
Rok: 1994
otaczającej jądro i "wynurzenia się" z niej.
Z postaci wzoru widać od razu, że ze wzrostem E maleje wartość wykładnika potęgowego w wyrażeniu (5.13), a zatem nawet niewielkie różnice energii cząstek prowadzą do dużych różnic prawdopodobieństwa przeniknięcia cząstki przez barierę. Wniosek ten jest zgodny z empirycznym związkiem, zaobserwowanym przez Geigera i Nuttalla. Stanowi to niewątpliwy sukces tej uproszczonej wersji teorii przejścia tunelowego, wprowadzonej przez Gamowa w celu opisu przemiany . W tak uproszczonym wariancie teorii rozpadu brakuje jednak przewidywania względnych prawdopodobieństw przejść, prowadzących do różnych stanów wzbudzonych jądra pochodnego. Przed pełniejszą i bardziej rozwiniętą teorią rozpadu stoją zatem bardziej ambitne zadania
Z postaci wzoru widać od razu, że ze wzrostem E maleje wartość wykładnika potęgowego w wyrażeniu (5.13), a zatem nawet niewielkie różnice energii cząstek prowadzą do dużych różnic prawdopodobieństwa przeniknięcia cząstki przez barierę. Wniosek ten jest zgodny z empirycznym związkiem, zaobserwowanym przez Geigera i Nuttalla. Stanowi to niewątpliwy sukces tej uproszczonej wersji teorii przejścia tunelowego, wprowadzonej przez Gamowa w celu opisu przemiany . W tak uproszczonym wariancie teorii rozpadu brakuje jednak przewidywania względnych prawdopodobieństw przejść, prowadzących do różnych stanów wzbudzonych jądra pochodnego. Przed pełniejszą i bardziej rozwiniętą teorią rozpadu stoją zatem bardziej ambitne zadania
otaczającej jądro i "wynurzenia się" z niej. <br>Z postaci wzoru widać od razu, że ze wzrostem E maleje wartość wykładnika potęgowego w wyrażeniu (5.13), a zatem nawet niewielkie różnice energii cząstek prowadzą do dużych różnic prawdopodobieństwa przeniknięcia cząstki przez barierę. Wniosek ten jest zgodny z empirycznym związkiem, zaobserwowanym przez <name type="person">Geigera</> i <name type="person">Nuttalla</>. Stanowi to niewątpliwy sukces tej uproszczonej wersji teorii przejścia tunelowego, wprowadzonej przez <name type="person">Gamowa</> w celu opisu przemiany . W tak uproszczonym wariancie teorii rozpadu brakuje jednak przewidywania względnych prawdopodobieństw przejść, prowadzących do różnych stanów wzbudzonych jądra pochodnego. Przed pełniejszą i bardziej rozwiniętą teorią rozpadu stoją zatem bardziej ambitne zadania
