jedynie aluzyjnie wspomina "tych drugich", od których nasz naród doznał udręki również w ostatnich czasach. I zaraz potem dodaje: &lt;q&gt;&#132;Pozwólcie jednak, że nie wymienię tych drugich po imieniu - pozwólcie, że nie wymienię... Stoimy na miejscu, w którym o każdym narodzie i o każdym człowieku pragniemy myśleć jak o bracie"&lt;/&gt;.<br>Głęboko chrześcijańska i w piękny sposób artykułująca polską rację stanu, niesłychanie subtelna konstrukcja. Dziś wiemy, że w Związku Radzieckim (czytaj: Rosji) niesłychanie uważnie śledzono wszystkie tego rodzaju wypowiedzi Papieża. Traktowano je jako głos suwerennego narodu. Nikt wtedy poza Papieżem i kardynałem Wyszyńskim nie artykułował polskiej racji stanu. Opozycja była za słaba