Jaskier. - Szykuje łuk do strzału! Kryjmy się!<br>- Nie trafi - oceniła zimno Milva.<br> Strzała plusnęła w wodę dwa sążnie od dziobu promu.<br> - Znowu napina! - wrzasnął trubadur, zerkając zza burty. - Uwaga! <br>- Nie trafi - powtórzyła Milva, poprawiając ochraniacz na lewym przedramieniu. - Łuk ma dobry, ale łucznik z niego jak z koziej rzyci waltornia. Gorączkuje się. Po strzale dryga i trzęsie się jak baba, której ślimak wpełzł między półdupki. Dzierżcie konie, by mnie który nie trącił. <br> Tym razem Nilfgaardczyk zgórował, strzała świsnęła nad promem. Milva uniosła łuk, stanęła w rozkroku, szybko naciągnęła cięciwę do policzka i spuściła ją delikatnie, nawet na ułamek cala nie zmieniając pozycji