powiedział. - Ty <br>się rzeczywiście nadajesz do przedszkola.<br><br>A najgorsze było to, że "Jak" milczał. Leciał bardzo spokojnie, <br>przestał się śmiać, pohukiwać motorami, podrygiwać w locie. I tylko <br>milczał.<br><br>Dlatego też nic nie pomogło - i Ika wbrew wszelkim swym zwyczajom <br>po raz trzeci uległa łzom.<br><br>- Ja nie chciałam - szlochała. - Ja przepraszam.<br><br>Groszek był jednak nieubłagany.<br><br>- Teraz przepraszasz? Trochę późno. Wcześniej trzeba <br>było to przepraszanie przemyśleć.<br><br>Ika zaś zaniosła się płaczem z samej głębi serca. Rzeczywiście - niczym <br>maluch z przedszkola.<br><br>- Nie chciałam - powtarzała.<br><br>- Zawsze trzeba przemyśleć... - zaczął gderać Groszek i gderałby <br>nadal, gdyby nie "Jak".<br><br>- Zaraz, kolego Groszek - przerwał mu nad podziw wesołym