bezsilności tej organizacji był fakt, że trzeba jej było aż 5 lat na wyłonienie z wyboru naczelnej władzy - trójosobowego Komitetu Narodowego (Lelewel, Zwierkowski, Odynecki). W 1845 r. ster organizacji, która stopniała do kilkuset członków, objął Stanisław Worcell. Władza Zjednoczenia wydawała odezwy i okólniki, ale mało kto się z nią liczył. Gubiąca się w ogólnikach ideologia "półśrodkowców" straciła na emigracji siłę atrakcyjną.<br><br>70. Towarzystwo Demokratyczne Polskie<br><br>Określoną ideologię i program wyrobiło sobie za to stopniowo Towarzystwo Demokratyczne Polskie. Pierwsza grupa kilkunastu założycieli werbowała kolejnych zwolenników, ujętych głęboką wiarą, że w swobodnej, szerokiej dyskusji wypracuje niezawodne wytyczne dla wyzwolenia Polski. Grupa członków zamieszkałych