taksówki, przydzielili mu jako asystenta dotychczasowego kapitana "Kościuszki", Mauritzena, z większym prawdopodobnie od oficjalnego kapitana zakresem władzy. (s. 15) "Przymioty" kapitana Mauritzena takie jak nieograniczona pewność siebie, bezgraniczne przeświadczenie o swojej wyższości i wyższym stanowisku praktycznym, stworzyły kapitanowi Eustazemu w jego pierwszym transatlantyckim rejsie na parowcu "Kościuszko" warunki niszczące mu HUMOR, KREW I ZDROWIE. Jak twierdzili oficerowie pokładowi, kapitan Eustazy czuł się w tej podróży niby Kolumb - niezupełnie pewien odkrycia przez siebie Nowego Świata. Żył wciąż jeszcze wspomnieniami z dziesięcioletniego okresu piastowania kierowniczego stanowiska w taksówce paryskiej.<br> - Było to jakieś trzy lata temu - mówił teraz kapitan Eustazy. Pewnego dnia, po odebraniu