jest scena dziejąca się w nocy. Tylko... ze względów technologicznych trzeba ją nakręcić w pełnym słońcu i dopiero w laboratorium negatyw poddać specjalnej obróbce. Wniosek? Znów trzeba było czekać na słońce.<br>Przy pracy nad filmem Chęcińskiego nauczyła się trudnej sztuki zapełniania pustego czasu. Stało się to przede wszystkim dzięki Władysławowi Hańczy, aktorowi jeszcze przedwojennemu, owianemu legendą. Spotkanie z nim młoda aktorka traktowała niemalże jak spotkanie z Solskim albo Modrzejewską. Z czasem się zaprzyjaźnili, okazał się aktorem o najwyższych umiejętnościach zawodowych, skojarzonych z cudownymi właściwościami charakteru. <br>Był sybarytą, umiał się cieszyć życiem i nawet w najmniej sprzyjających okolicznościach urządzał się tak, aby