ludzkiego przeznaczenia. Mimo tak praktycznego nastawienia spekulatywna myśl hebrajska rozwijała się w ramach dominującego w ówczesnym życiu światopoglądu religijnego. Choć cechuje ją nastawienie religijne, stwierdzić jednak trzeba, że widać <page nr= 207> w niej pewne nieśmiałe próby wyzwolenia się spod przemożnego wpływu religii, zawiera bowiem sporo elementów świeckiej mądrości, wyrażonej w utworach poetyckich. Hebrajczycy znali dwa główne rodzaje twórczości poetyckiej, określane bardzo szerokimi i elastycznymi terminami hebrajskimi: szir (tzn. pieśń, poemat) oraz maszala (co oznacza właściwie porównanie, przypowieść). Pierwszy z tych terminów odnosi się do rodzaju literackiego, który odpowiada prawie temu, co my określamy mianem poezji lirycznej, a jego głównym wyrazem są psalmy oraz