patosu <br>i równocześnie głębszej ekspresji. Messe "Stella Maris" (nr 4) reprezentuje <br>styl pokrewny mszy poprzedniej, lecz mniej skontrastowany, ponadto bardziej <br>wyważony typ ekspresji.<br><br> Missa de Lourdes (nr 5) charakteryzuje się delikatnym, pełnym wyważonej ekspresji <br>stylem polifonii wokalnej, związanym z najsilniej eksponowanym materiałem motywicznym <br>chorału gregoriańskiego, pochodzącym z chorałowej Missa Regia Henri du Monta, <br>francuskiego kompozytora okresu baroku (o czym już powiedziano na s. 78-80). <br>Missa "Christus Spes mea" (nr 6) w sposób najgłębszy nawiązuje do stylu polifonii <br>wokalnej. Spośród mszy Nowowiejskiego jest najbardziej nowatorska brzmieniowo <br>oraz ekspresyjnie.<br> Ta wstępna, katalogowo potraktowana charakterystyka, zarysowuje dwugrupowy <br>podział stylistyczny tych mszy. Msze a