u Wergiliusza), w których pachną już słodyczą wina nazwane imiennie, szczególnie Falerno. Te, które zwano Apianae, wywodzono od pszczół (apes) i ich miodu; istotnie, były bardzo słodkie i pachniały jak Muskat. Wytwarzano win coraz więcej i coraz rozmaitszych w rodzaju i gatunku: Eugeniae, Nomentanae, Labrusca, a Pliniusz Starszy w swojej Historii naturalnej wymienia jeszcze Praefutianum, znane zwłaszcza na północy kraju<br>Oczywiście, najwięcej wina spożywano w domach bogatych Rzymian, podczas uczt cesarskich i świąt publicznych, kiedy czczono takie bóstwa, jak Librus i Licus. Towarzyszył temu rozkwit garncarstwa i ceramiki zdobionej, od amfor po etruskie miseczki i rzymskie dzbanki.<br>Najgłośniej o winach zrobiło się