szedł tam po śmierci z podniesioną maczugą lub tomahawkiem, żeby zaczaić się i czekać na swego zabójcę.<br>Ale wróćmy do opisu radosnego święta w Saukenuk. Jako pierwszy złożył gratulacje Czarnemu Jastrzębiowi jego serdeczny druh Watasa, Czerwony Orzeł, który za swe czyny miał już prawo nosić zatknięte we włosy orle pióra. Honorowany w ten sposób młodzieniec wygłosił krótką mowę, przyrzekając bronić swego narodu i rodzinnej osady. Następnie uczestnicy uroczystości mogli się oddać ucztowaniu i skocznym pląsom.<br>Kilka lat później Czarny Jastrząb znów przeżywał uroczyste chwile. Prawie wszyscy mieszkańcy Saukenuk szykowali się w podnieceniu do przejścia na teren zimowych polowań. Zakończone były zbiory