bardziej słuchać Boga niż ludzi" (Dz 5, 29) i wyżej cenić sobie mądrość boską niż ludzką. Takie rozumowanie Kościoła może wydać się głupstwem i zgorszeniem. Królestwo Boże, które głosił Jezus, jest dla ubogich, głodnych, chorych i wszystkich źle się mających. Sam przeżył kenozę, ubóstwo i słabość aż do końca. Radosne Hosanna w czasie triumfalnego wjazdu do Jerozolimy niczego w tym względzie nie zmieniło. Fakt ten stanowi niezbywalną normę dla egzystencji Kościoła w świecie. Musi on pozostać po ludzku słaby. Jeżeli popada w triumfalizm, sprzeniewierza się samemu sobie. Chrystus nie założył Kościoła triumfującego. Bogactwo, wyniosłość i przywileje niszczą każdą społeczność. Wedle słów