niż "sens bytu". W idealizmie tym chodziło o ujawnienie szczególnej roli świadomości w procesie konstytuowania się sensów przedmiotowych. Nie był to jednak idealizm metafizyczny, który w ogóle kwestionuje istnienie bytu &lt;page nr=48&gt; samoistnego poza świadomością. Interpretacja tego punktu poglądów Husserla jest bardzo trudna i niejednolita. Na przykład Ingarden doszukuje się w stanowisku Husserla prawdziwego idealizmu metafizycznego. Tej sprawy nie możemy tutaj szerzej rozwijać.<br>Tymczasem polska filozofia jest dogłębnie antyidealistyczna. Idealizm jest w niej stałym przedmiotem mniej lub bardziej merytorycznych określeń dezawuujących. Wraz z antyidealizmem idzie w sposób paradoksalny prawie zupełna nieobecność szerszej krytyki idealizmu w jej współczesnych wersjach (wyjąwszy krytykę Husserla przez Ingardena