wyobrażenia. Nie może - gdyż nie tylko poznanie zmysłowe, empiria, lecz i wyobraźnia ludzka ma ustanowione granice. Można inaczej, bluźnierczo, przedstawiać relacje między człowiekiem a Bogiem, można w wyobraźni przekształcać widzialny obraz kosmosu lub wzbogacać go przez wprowadzanie rekwizytów znanych z ziemskiego świata (jak owa harmonika, tworząca muzykę sfer w Wielkiej Improwizacji) - i niewiele więcej. Gdyż można tworzyć nowe kombinacje z elementów wcześniej znanych, przekształcać je kreując nowe układy - ale nie sposób wyobrazić czegoś, co funkcjonowałoby całkiem inaczej.<br>Czy zatem można marzyć o przeniknięciu myślą, o poznaniu czegoś, co umyka nawet wyobrażeniu? Pułapem dla ogromnych ambicji bohaterów romantycznego dramatu okazuje się nie