kłodami, z<br>kwasem. Nie<br>dopuszczą do żadnych blokad. Nie dadzą się złapać na ulicach, bo<br>wiedzą, że każdy<br>obóz pracy oznacza teraz śmierć, a umrzeć wolą w domu, nie na<br>obczyźnie. Dojdzie<br>do stawienia oporu".<br> Determinacja była już wyraźna. Na przełomie lat 1942]1943 intensywnie<br>przygotowywano się do wystąpienia zbrojnego. Impulsywną młodzież<br>wsparli teraz<br>dojrzali konspiratorzy - kierownicy partii politycznych i<br>organizacji zbrojnych.<br>Gromadzono broń i amunicję, materiały wybuchowe, prowadzono szkolenie<br>wojskowe i odtwarzano formy organizacyjne niedawnej konspiracji. Pogłębiono<br>i rozszerzono kontakty z ruchem oporu po tzw. stronie aryjskiej,<br>przede wszystkim<br>z Referatem Żydowskim Komendy Głównej Armii Krajowej, reprezentowanym<br>przez Henryka Wolińskiego