parę razy głową i pociągnąłem parę razy z manierki, którą mi podał.<br>- Już dobrze - szepnąłem.<br>- Ty Polak - popatrzył na mnie czule. - Ciebie Matka Boska uratowała.<br>Kiwnąłem głową milcząc.<br>- Pewno Częstochowska.<br>Zaprzeczyłem.<br>- Nie, Ostrobramska.<br>Jakby się zmartwił:<br>- Myślisz, że nie Częstochowska?<br>- Na pewno Ostrobramska. Raz, gdy byłem w Wilnie... - machnąłem ręką. - Innym razem ci to opowiem.<br>Zamyślił się.<br>- Ja wolę Częstochowską, ale mniejsza o to tymczasem. Teraz musimy...<br>Tu przerwał i złapał mnie za rękę. Zaszeleścił jakiś krzak i mignął cień. Żołnierz z nadludzką zręcznością odbił się ode mnie i wykonał sus taki jak przed chwilą na mnie. Posłyszałem tylko łomot ciała spadającego