przejęli liderzy duchowi, zwłaszcza wśród szyitów. Taki był al-Hakim, taki jest Sistani i teraz powoli Al-Sadr. To może być kłopot, bo jeżeli będzie można na nich głosować w wyborach powszechnych, mogą zyskać sporą część głosów. Wydaje się, że dziś nie ma możliwości stworzenia rządu, który by się podobał Irakijczykom. Z kolei jeśli mieliby się w nim znaleźć przywódcy religijni, nie będzie się podobał Amerykanom.<br>Na co dzień jednak nikt nie myśli o takich sprawach. Proza życia jest najważniejsza. Zepsuty samochód, randka przez Internet, spotkanie z dawno niewidzianą siostrą, która przyjechała z Syrii, ale tylko na chwilę, mecz irackiej drużyny