i całodzienne.<br>Jeśli zobaczy ktoś ogon konia,<br>Już do ogona się przyogonia.<br>Ze wszystkich końców, na wszystkie strony<br>Ciągną się, wiją kręte ogony,<br>Zatruwa życie naszego miasta<br>Zmora upiorna, stuogoniasta.<br><br>Ileż to każda z warszawskich rodzin<br>Traci codziennie &lt;orig&gt;ogonogodzin&lt;/&gt;!<br>Któż to obliczy, któż to wymierzy?<br>No, a pamiętać jeszcze należy,<br>Iż dawno przeszła ta czasu strata<br>Z &lt;orig&gt;ogonogodzin&lt;/&gt; w &lt;orig&gt;ogonolata&lt;/&gt;!<br>Jakiż wysiłek ludzki włożony<br>Jest w te ogony, długie ogony!<br><br>Ogon zazwyczaj najdalej sięga<br>Tam, gdzie kierownik jest niedołęga<br>Albo od życia trzyma się z dala;<br>Tam, gdzie nawala jakaś centrala;<br>Tam, gdzie bałagan i bezhołowie,<br>Gdzie słodko drzemią dyrektorowie;<br>Gdzie