mu entuzjazm nieomal doprowadziłby do bratobójczej wojny. Jego wielbiciele zamierzali krwawo rozprawić się z przeciwnikami, którzy w Mispah za wszelką cenę próbowali udaremnić jego wybór na króla i nadal przeciwko niemu wichrzyli. Saul powściągnął jednak niewczesnych gorliwców, aby radosnego dnia zwycięstwa nie splamili rozlewem krwi bratniej.<br>Samuel zwołał nowe zgromadzenie Izraelitów do Gilgal. Zatwierdzono tam jeszcze raz Saula na króla, a zwycięstwo uczczono złożeniem ofiar całopalnych i obfitą biesiadą wojowników.<br>Dla Samuela nadeszła smutna chwila rozstania się ze świecką władzą sędziego. Od młodości sprawował rządy nad swoim ludem, w służbie tej zestarzał się i osiwiał. Synowie jego, na których budował wszystkie