hebrajskiej formy tego imienia (Szaul - uproszony) nawiązuje wyjaśnienie jego etymologii (hebr. szeiltiw - uprosiłam go), polegającej na grze słów (1 Sm 1, 20). Zjawisko to zresztą często spotyka się w księgach Starego Testamentu. Opowieść o narodzinach, rozpoczynająca pierwszą księgę, miała zdaniem tych samych autorów wyjaśnić fakt poświęcenia chłopca służbie w świątyni Jahwe w Szilo, gdzie znajdowała się wówczas arka przymierza. Świątynia i arka znajdowały się wówczas na &lt;page nr= 92&gt; terenach należących do plemienia Efraim. Toteż jest mało prawdopodobne, by dopuszczano do jej służby Beniaminitę, którym był Saul.<br>Nawet najbardziej powierzchowna lektura Ksiąg Samuela prowadzi do wniosku, że wykorzystano w nich różne źródła. Np. w