Czarnemu Jastrzębiowi jego serdeczny druh Watasa, Czerwony Orzeł, który za swe czyny miał już prawo nosić zatknięte we włosy orle pióra. Honorowany w ten sposób młodzieniec wygłosił krótką mowę, przyrzekając bronić swego narodu i rodzinnej osady. Następnie uczestnicy uroczystości mogli się oddać ucztowaniu i skocznym pląsom.<br>Kilka lat później Czarny Jastrząb znów przeżywał uroczyste chwile. Prawie wszyscy mieszkańcy Saukenuk szykowali się w podnieceniu do przejścia na teren zimowych polowań. Zakończone były zbiory, wysuszone na zimę dzikie owoce i jarzyny. Część plonów zabierano ze sobą na zimowisko, a reszta trafiała do spichlerzy wyrytych w ziemi i dobrze zamaskowanych. Za kradzież żywności wprawdzie