Typ tekstu: Książka
Autor: red. Soczyńska Urszula
Tytuł: Hydrologia dynamiczna
Rok: 1997
Autor: red. Soczyńska Urszula
Tytuł: Hydrologia dynamiczna
Rok: 1997
jak niżej:
Należy pamiętać, że wielkość [R stanowi co najmniej sumę trzech składników, a mianowicie:
Równanie (VIII.6) można po przekształceniu wykorzystać do obliczenia parowania terenowego badanego obszaru, przy czym wartość E wyznacza się znając pozostałe składniki równania bilansu wodnego
Z powyższego równania korzystali m.in. Somorowski (1962, 1965) oraz Jaworski (1985, 1990) przy wyznaczaniu parowania terenowego kilku zlewni badawczych. Należy jednak stwierdzić, że metodę bilansu wodnego stosuje się dosyć rzadko do wyznaczania wielkości parowania terenowego, szczególnie w przypadku nieco krótszych, np. miesięcznych, przedziałów czasu. Głównym tego powodem jest konieczność prowadzenia licznych i pracochłonnych pomiarów terenowych na dużych obszarach, w szczególności
Należy pamiętać, że wielkość [R stanowi co najmniej sumę trzech składników, a mianowicie:
Równanie (VIII.6) można po przekształceniu wykorzystać do obliczenia parowania terenowego badanego obszaru, przy czym wartość E wyznacza się znając pozostałe składniki równania bilansu wodnego
Z powyższego równania korzystali m.in. Somorowski (1962, 1965) oraz Jaworski (1985, 1990) przy wyznaczaniu parowania terenowego kilku zlewni badawczych. Należy jednak stwierdzić, że metodę bilansu wodnego stosuje się dosyć rzadko do wyznaczania wielkości parowania terenowego, szczególnie w przypadku nieco krótszych, np. miesięcznych, przedziałów czasu. Głównym tego powodem jest konieczność prowadzenia licznych i pracochłonnych pomiarów terenowych na dużych obszarach, w szczególności
jak niżej: <gap><br>Należy pamiętać, że wielkość [R stanowi co najmniej sumę trzech składników, a mianowicie: <gap><br><br>Równanie (VIII.6) można po przekształceniu wykorzystać do obliczenia parowania terenowego badanego obszaru, przy czym wartość E wyznacza się znając pozostałe składniki równania bilansu wodnego <gap><br>Z powyższego równania korzystali m.in. Somorowski (1962, 1965) oraz Jaworski (1985, 1990) przy wyznaczaniu parowania terenowego kilku zlewni badawczych. Należy jednak stwierdzić, że metodę bilansu wodnego stosuje się dosyć rzadko do wyznaczania wielkości parowania terenowego, szczególnie w przypadku nieco krótszych, np. miesięcznych, przedziałów czasu. Głównym tego powodem jest konieczność prowadzenia licznych i pracochłonnych pomiarów terenowych na dużych obszarach, w szczególności
