zlepiał się w coraz większe ziarenka i opadał ku płaszczyźnie przechodzącej przez środek dysku. Tam z zestalonych gazów i ziaren pyłu zwolna powstawały skalno-lodowe bryłki, które w końcu osiągały rozmiary kilku kilometrów. Obiegając Słońce, bryłki te zderzały się ze sobą i tworzyły w ten sposób coraz większe obiekty. Planety Jowisz i Saturn powstały dość wcześnie. W tym czasie owe skalno-lodowe bryłki tworzyły zapewne wokół Słońca rozległy dysk o promieniu kilkuset jednostek astronomicznych, ale ich zlepianie się w coraz masywniejsze obiekty zachodziło najefektywniej w odległości nie większej niż 40 j.a. od naszej gwiazdy. To tutaj utworzyły się dwie kolejne